Rozszyfrowywanie znaczeń i symboli bogatej twórczości Zdzisława T. Łączkowskiego może odbywać się wielotorowo - w zależności od wiedzy, wrażliwości i świadomości czytelnika. Można rozkodowywać znaczenia przy użyciu klucza Biblii, zwłaszcza Księgi Rodzaju, klucza Joycea, Szekspira, Faulknera, Elliota (Ziemia jałowa), Becketta i innych wielkich twórców współczesnych, jak i barokowych; przy pomocy baśni czy teatru absurdu, czy też średniowiecznego misterium. Los - podróż, droga człowieka - wpisany jest w kulturę, w uniwersalne wzorce, niejako zaklęty w święte i świeckie księgi, w księgi miłości i nienawiści, jak nazywa je poeta. W dzieła wielkich twórców - w tym Łączkowskiego - zawsze wpisane jest przeznaczenie człowieka na ból i śmierć, miłość i nienawiść, nadzieję i zwątpienie. [...]
Ta niebywała, unikalna, zdolność Łączkowskiego do gęstego nasycania swoich utworów dziedzictwem kultury przy jednoczesnym zachowaniu wybitnej, ostrej odrębności, naturalności i unikalności własnego stylu i myśli wydaje się kolejnym ważnym znacznikiem jego twórczości. Marzena Fryckowska